49. Sayı Sonbahar 2017

Açıklama

TADIMLIK

Hüzne en çok yakışan aylardan eylülde gitti Necdet Kaygın. Yemek ve Kültür’ün ilk sayısından bu yana birlikte yol aldığımız Kaygın’ı kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyoruz. Arkadaşı Mustafa Horasan’ın ardından yazdığı gibi dostlarının, arkadaşlarının hatırasını yaşatması umuduyla…

Enis Batur “yamyam” sözcüğünün peşine düşüyor bu sayımızda ve Medusa’nın Salı’ndan geçip Alvarado, Attali, Harrus-Révidi, Nedim Gürsel ve Dumont’un yapıtlarının izinde “insan eti yeme” tabusu üzerinde düşünmemizi ve hatta ürpermemizi sağlıyor. Gıda üretimi ve politikaları üzerine iki önemli yazı; Sezai Ozan Zeybek’in “Endüstriyel gıda üretimi ve diyet toplumu”, Mustafa Koç’un “Gıda politikaları ve Kanada örneği” başlıklı yazıları günümüzün en temel sorunlarına; gıda ihlallerine, kontrolsüz güce, küresel gıda krizine, gıda güvencesi konusundaki endişelere değiniyor.

Bir asalağı komedya sahnesine ilk koyanın kim olduğunu merak edenler için W. Geoffrey Arnott’un metni çok değerli bir kaynak. Asalağın yemek kültürüyle bağlantısı ise satır aralarında gizli! Serkan Gedük ve Ekrem Yazıcı vazgeçilmez içeceğimiz çayın geçmişine gidiyor ve Çin’e uzandığı yazısında çay kültürü ile çay kültüründe kullanılan araç gereçlerle ilgili ayrıntılı bilgiler veriyor. Musa Dağdeviren yedi farklı yöreden derlediği yemek tarifleriyle sizi yine unutulmaz lezzetlerle buluşturuyor. Juan Manuel Ibeas ve Lydia Vazquez 18. yüzyılda kadınlar için bir özgürlük alanı kabul edilen manastırlara girip rahip ve rahibelerin yemek kitapları/tarifleri arasında geziniyorlar.

Saro Dadyan ise Osmanlı’nın Avusturya Ticaret Odası şerefine verdiği ziyafetleri menü örnekleriyle sunuyor. Ilias Anagnostakis yemeklerde kullanılan çiçekleri sıralarken Nazlı Güzin Özdil 19. yüzyıl İzmir’inden turunç ve ağaç kavunu reçellerinin tariflerini paylaşıyor. Ferzan Özpetek’in filmlerini bilenler kahramanlarının hayatlarının yemek masalarında yapılan sohbetler, kahkahalar, ağlamalar, kucaklaşmalarla aktığını iyi bilirler. İlkay Kanık da yazısında aynı sofrada buluşan karakterleriyle Özpetek filmlerini masaya yatırıyor. Bülent Varlık Alman gezgin Seetzen’in 1802 yılında yaptığı İstanbul gezisinin notlarında “mutfak kültürü”nün başlıklarını bir araya getirirken Pelin Özer Ayvalık’taki Şeytanın Kahvesi’nin sahibi Suat Kaçak ile yaptığı söyleşide mübadeleden bu yana yaşananları, koruk suyunun sırrını ve daha birçok şeyi konuşuyor.

Yine dopdolu bir sayı ve yine keyifli okumalar!

İçindekiler

“Tüm hayatın boyunca hep iyi şeyleri istedin” – Mustafa Horasan
Homo Sapiens’in içindeki yamyam – Enis Batur
Günlük Yaşam – Melih Cevdet Anday
Paris’te eski bir evde – Melih Cevdet Anday
Yemek Sofraları – Musahipzade Celâl
Reçeller El Kitabı – Nostradamus
Endüstriyel diyet toplumu – Sezai Ozan Zeybek
Gıda politikaları ve Kanada örneği – Mustafa Koç
Komedya Çalışmaları, I: Aleksis ve Asalağın Adı – W. Geoffrey Arnott
Unutulmuş halk yemeklerinden yedi tarif – Musa Dağdeviren
Çayın başlangıç rotası: Çin – Serkan Gedük / Ekrem Yazıcı
Manastır: 18. yüzyılda kadınlar için bir özgürlük alanı – Juan Manuel Ibeas / Lydia Vázquez
Osmanlı’nın, Avusturya Ticaret Odası şerefine verdiği vilayet bütçelerini aşan ziyafetler – Saro Dadyan
Yenilebilir çiçekler – Ilias Anagnostakis
19. yüzyıl İzmir’inden iki reçel tarifi – Nazlı Deniz Özdil
İştah sineması: Ferzan Özpetek – İlkay Kanık
Alman gezgin Seetzen’in İstanbul mutfak kültürü üzerine notları – M. Bülent Varlık
Soframızdaki yeni tat: Lavanta – Y. Güneş
Şeytanın elinden koruk suyu içen tazelenir – Pelin Özer
Çimdik – Süleyman Bulut
Tutkuyu şeffaflaştırma becerisi – Zeliha Özkan
Ölüm nehrinden akanlar – Alp Türkmenoğlu
Bilmece Mutfağı – Süleyman Bulut